شهرآرا:در آستانه تحویل هم‌زمان لایحه بودجه٩۵ و برنامه ششم توسعه از سوی دولت یازدهم به مجلس شورای اسلامی که متاثر از عوامل مهمی مانند کاهش قابل‌توجه قیمت نفت و قرارگرفتن در دوره پسابرجام است، با برگزاری میزگردی، پای صحبت تنی چند از فعالان اقتصادی و تولیدکنندگان بخش خصوصی نشستیم. در این میزگرد، چالش‌ها، تهدیدها و فرصت‌های به‌وجودآمده بررسی و انتظارات، خواسته‌ها و پیشنهادهای بخش خصوصی نسبت به لایحه بودجه٩۵ و برنامه ششم توسعه مطرح شد. دکتراحدخوشرو،عضو کمیسیون سرمایه گذاری و تأمین مالی اتاق بازرگانی مشهد از میهمانان این میزگرد بودند.
باتوجه به شرایط به‌وجودآمده، مطالبه، انتظار و پیشنهاد بخش خصوصی نسبت به دولت و مجلس در تهیه و تصویب لایحه بودجه٩۵ چیست؟
خوشرو: حداقل انتظار بخش خصوصی در وهله اول، پایبندی به قوانین موجود و تعریف ضمانت اجرای قوی برای آن‌هاست. مورد دوم این است که پیش‌بینی‌ها و تخمین‌ها واقع‌بینانه و درست باشد. مثلا در بودجه، وابستگی نفتی صرفا ٢۵درصد تعریف می‌شود، اما آیا واقعا این اتفاق رخ خواهدداد یا در طی سال با مشکلات مختلف روبه‌رو می‌شویم؟ بنابراین قبل از اینکه بخواهیم ٢۵درصد وابستگی نفتی داشته‌باشیم، باید زیرساخت‌ها اصلاح شود، نه اینکه وقتی دیدیم درآمدی نداریم، فشار مالیاتی را به دم‌دست‌ترین و مظلوم‌ترین عضو نظام اقتصادی، یعنی صنعت، وارد کنیم. پس حداقل انتظار در گام اول، الزام به قانون و پیش‌بینی واقع‌بینانه است که زمینه سوء‌استفاده را فراهم نکنیم. قطعا انتظارات بسیار بیشتر از این‌هاست، اما وقتی قوانین مصوب می‌شود و اجرایی نمی‌شود، در درجه اول، انتظار اجرای قانون را داریم. به‌عنوان مثال، در قانون فضای کسب‌وکار همه‌چیز پیش‌بینی شده‌است، اما واقعا چنددرصد آن اجرا شده‌است؟
تجربه نشان داده که برای رسیدن به توسعه اقتصادی باید بخش خصوصی را محور قرار داد. درتمام کشورهای پیشرفته اقتصادی دنیا بخش خصوصی محور واقع شده است، به طوری که وقتی محوریت بخش خصوصی نبود، هیچ توسعه اقتصادی اتفاق نمی افتاد. شاید یکی از دلایل این امر به انگیزه سودآوری برگردد که در بخش خصوصی بسیاربیشتر از بخش دولتی وجود دارد. گواه این موضوع رشد چشمگیر سودآوری واحدهای صنعتی است که در اختیار بخش دولتی بوده و درروند خصوصی سازی به بخش خصوصی واگذارشده اند. قطعا تحرک و پویایی ای که در بخش خصوصی وجود دارد در بخش دولتی نیست، اماسوال اینجاست که آیا خصوصی سازی ما واقعاخصوصی سازی بوده است؟ یعنی واحدهای ما 100درصد به بخش خصوصی واگذار شده اند یابه بخش های شبه دولتی؟ این سوال مطرح است که باتوجه به قوانین مصوب در حمایت از تولیدملی، چرا صنایع ما روزبه روز تعدیل نیرو دارند وروند تعطیلی واحدهای صنعتی به این سرعت است؟ پر واضح است مشکلی وجود دارد که باوجود چنین قوانین پیشرفته ای مانند حمایت ازتولید ملی و بهبود فضای کسب وکار ، واحدهایصنعتی روز به روز ضعیف تر می شوند. ریشه اینامر را باید در میزان پایبندی به قانون و ضمانتاجرای قوانین جستجو کرد.از طرف دیگر، ایران ازبهترین گزینه ها برای سرمایه گذاری خارجی به شمار میرود، اما یکی از معضلاتی که سرمایه گذارخارجی با آن روبه روست باوجود اینکه قوانین درظاهر بسیار خوب، حمایتگر و ایده ال در منطقه است، یک سری بوروکراسی های اداری است که هنگام آغاز کار با آن ها روبه رو می شود.
روزنامه شهرآرا-27 دی 1394